یادداشت های اینجانب

فکر میکنم که لازمه هر تعاملی تناسب توقعات از طرفین اون تعامله، مثلا:

وقتی خونه کرایه میکنیم، ما به ازاش یه مبلغی کرایه میدیم، قطعا برای یه خونه ویلایی تو یه قسمت گرون شهر ماهی صدهزار تومن متناسب نیست، باتوجه به اون امکانات و شرایط چندصد میلیون کرایه ماهانه اونه؛

یا تو رابطه خدا با بنده‌هاش، خدا متناسب با عمل و عبودیت بنده‌هاش بهشون پاداش میده یا مجازات میکنه، رابطه خدا با بنده‌هاش رابطه ربوبیت و بندگیه، یعنی وظیفه بنده اطاعت و فرمانبری و عدم سرکشیه، خدا هم که همین که امکان وجود داده، رزق و روزی داده و هدایت میکنه اون ور تعامل رو انجام میده.

یا تو رابطه دوستی، دوتا دوست از هم توقع دلسوزی، محبت، حمایت و همراهی دارن، طبعا وقتی یک طرف فقط دلسوزی کنه، حمایت کنه و ازین قبیل و حمایت و دوستی‌‌‌ای از طرف مقابل نبینه خب اون دیگه تعامل اسمش نیست، خودسوزی و خودخواهیه!

حالا میرسیم به اینکه تعاملی شکل گرفته، انتظارات و توقعات ما از طرف مقابل چطور باید باشه؟؟

اینکه ما خونه‌‌‌ای رو اجاره کنیم، کرایه ندیم آیا توقع درستیه؟؟ یا انسان باشیم و فقط سرکشی و طغیان کنیم؟ یا مثلا در روابط زناشویی فقط از همسرمون طلبکار باشیم بدون اینکه اصلا به این نکته توجه کنیم که چه دادیم که چه چیزی طلب کاریم و ازین قبیل دیگه اسمش تعامل نیست، اسمش خودخواهیه، توهمات خودمحورانه است.

همونجور ک گفتم در هر تعاملی اساسی ترین مطلب اینه که اول ببینیم چی دادیم، بعد متناسب با داده‌هامون، انتظارات و توقعاتمون رو تنظیم کنیم.

سر خیابون مون دارن عملیات عمرانی انجام میدم، ظاهرا مساله‌‌‌ای پیش اومده که گاز و آبمون به تناوب قطع میشه ...

این یکی دوروزه تازه میفهمم شیر و هر وقت باز میکنیم اب هست، یا اجاق همیشه گاز داره چه نعمت بزرگیه

ازونایی که عامل رسیدن آب سالم همیشگی، و برق و گاز همیشگی هستن ممنونم و البته از خدا ممنونم.

فیلم زلنسکی با رئیس جمهور امریکا رو دیدین؟؟

اگه ندیدین حتما ببینین

آمریکا همینه، خودبزرگ بین و دیگر تحقیر کن ...

بودن با امریکا یعنی رفتن زیر بار تحقیر و نهایت شکست و نابودی

دلتنگ سید حسن نصرالله ایم

اگه آقای رئیسی بود الان حتما لبنان بود

دلتنگ حاج قاسمیم

گلی به جمال قالیباف که تو این ایام دو بار رفت لبنان، اونایی که علیه ش حرف زدن و کاری کردن که رای نیاره و به جاش یه نفری که اندازه ش نیست بیاد، باید جواب بدن !

واقعا زشته رئیس جمهور نرفته، همه ش خدا خدا میکنم موقع تشییع تو لبنان باشه .

وزیرخارجه کافی نیست و خیلی کمه ...

امروز تو دوره‌‌‌ای راجع به مدیریت ایمنی در راجع به آتش شرکت داشتم

استاد دوره یه خارج رفته‌ی شیک و مجلسی بود

یه پاورپوینت با سه چهار تا عکس و فیلم داشت ...

اینکه ساده ترین تعابیر فارسی رو انگلیسی میگفت اونم با اصطلاحات سنگین غربی به کنار، اون تصویری هم که رو پرده نشون میداد حتی به خودش زحمت نداده بود تلفن ۱۲۵ آتش نشانی رو به جای اون شماره اضطراری ۹۱۱ امریکا بذاره!

وسطا هم که با تیکه و کنایه امکانات جمهوری اسلامی‌ایران رو به سخره میگرفت

جالبه این آدم مشاور عالی ایمنی خیلی از سازمان‌های بزرگ دولتی هست و کلی اعتبار داره ...

جالب ابنجاست اطلاعاتی که میداد هم خیلی غلط و اشتباه بود و فقط یه رونوشت و کپی ناقص از مطالب جستجو شده اینترنت بود و بدون توجه به نیازهای داخلی ...

از امروز ظهر اعصابم خورده، ازون استاد غرب زده‌ی بیسواد نه‌ها، از مدیران دولتی که به همچین ادم‌های بی مقدار شیکی بها و ارزش میدن، خداییش این انتخاب اگه خیانت نیست، اگه بلاهت نیست پس چیه؟؟؟؟

چند روزه دارم به دوست داشتن فکر میکنم

ما چند جور دوست داشتن داریم

اولی علاقه پدر فرزتدیه، حالا یا مادر فرزندی...

دوست داشتن والدین نسبت به اولاد شبیه دوست داشتن اولاد به والدین نیست.

دوست داشتن بین بچه‌ها هم عین همه و پدرمادرا همه بچه‌هاشون و دوست دارند حالا ممکنه یکی شیرینتر باشه‌ها ولی دوست داشتن اگه ده تا هم بچه باشه محدود کننده نیست و مانع دوست داشتن بچه‌های دیگه نمیشه ... ولی بچه‌ها فقط پدر مادرشون رو دوست دارن، این حس دوست داشتن پدری رو به شوهر مادرشون ندارن، ممکنه ناپدریشون و دوست داشته باشنا ولی جای پدر نمیشه و به عنوان یه مرد و حامی‌خوب دوست دارند .

توی ازدواج هم یه مرد زن ش رو ممکنه دوست داشته باشه، عین بچه‌هاش اگر زن دیگه‌‌‌ای هم بگیره هم اون و دوست داره، حالا ممکنه یه زنی شیرینتر باشه‌ها ولی دوست داشتن یه زن مانع دوست داشتن یه زن دیگه نمیشه

لطفا اینجا گیر نکنین و ادامه رو دقت کنین :

آدما ممکنه خیلی‌ها رو دوست داشته باشن عمدتا غریزی و نسبی ولی آدما معمولا به یکی ربط پیدا میکنن و فقط با یکی قلبشون میتپه، ربط بین قلب‌ها فقط یک بار و برای یک نفر پیش میاد .

اون روز مهمون یکی از اقوام بودیم، پدرشونم خونه شون بود، من خیلی دوستشون دارم ، پدرشون موقع میوه تعارف کردن گفتن ازت ممنونم همیشه هوای پسر منو داری حتی اقتصادی !

پسر ایشون وضع مالیش از منم بهتره، منظور پدرشون این بود که من حتی موقع برداشتن میوه و شیرینی اون کمترین و ارزون ترین و برمیدارم و ملاحظه صاحب خونه یا باقی مهمونا رو میکنم، با اینکه همه بهم احترام میذارن ولی همیشه سعی کردم موقع غذا کشیدن یا میوه برداشتن همیشه کمتر و کوچیک تره رو بردارم، اگه آجیل گذاشتن بیشتر نخود کیشمیشش رو بخورم تا پسته و بادوم ...

برعکس من یکی از اقوام وقتی میریم خونه کسی مهمونی با اینکه از همه پولدارتره به بچه ش میگه پسته بخور بادوم و فندق بخور ، موز بزرگه رو برادار ...

از داشتن این عادت و رعایت ملاحظات اینطوری خوشحالم.

وقتی نمیتونن حمله نظامی‌کنی

وقتی توان ش رو ندارن

میرن سراغ یه جبهه دیگه، میرن سراغ جنگ دلاری...

جو میسازن، بازار سازی میکنن، شایعه پراکنی میکنن یهو در عرض چند شب بدون هییییچ منطق اقتصادی و سیاسی یهو دلار و چند ده هزار تومن بالا میبرن، پشت این قیمت سازی‌ها سربازهای جنگ دلاریهستن

امریکا و اروپا واقعا هیییییچ چیزی نمونده که تحریم نکرده باشه، حداقل ده دوازده ساله که همه چیمون تحریمه و هیچ مولفه اقتصادی هم تغییر نکرده، صادرات و تولید نفت هم سرجاشه، تولید ناخالص ملی هم قرار نیست و نمیشه یهو این همه تغییر کنه، نقدینگی هم با یه درصد مشخصی داره افزایش پیدا میکنه، پس هیچ انگیزه سیاسی و اقتصادی تو افزایش نرخ ارز نیست جز اینکه وحشی‌های جنایتکار کودک کش و نوچه‌ها و خائنین داخلیشون دارن به چیزی که واقعیت نداره جو میدن، بازارسازی و نقاضاسازی تصنعی راه میندازن

من چندهزار دلار داشتم اون هدیه دادم به مردم لبنان، الان اگه تقاضا نباشه این حباب مصنوعی جنگ دلاریخواهد ترکید، متاسفانه بازارسازهای کلان تو عرضه خساست به خرج حواهند داد و این به افزایش مضاعف دلار حواهد انجامید ولی باید عرضه میدانی عموم مردم و بازارسازها به قدری باشه که این جنایتکاران کودک کش نو این جنگشون هم ناکام بمونن‌‌ان‌شا الله

مجازات قاتل قصاصه، نه مذاکره!

نمیدونم چطور میشه انقدر حقیر و ترسو بود!

پسر ما رو کشته، سردار مارو کشته باید قصاصش کنیم، اون وقت چند تا ترسوی خائن به جای اینکه مطالبه قصاص خونشو بکنن بهش اطمینان میدن که ما بمب نمیسازیم!!!

شمایی هم که اینا رو انتخاب کردی تو این خیانت و حقارت و ترس سهم داریا!

چند وقته یه وبلاگ دیدم خیلی عقده وار داره از مردها بد میگه، یعنی هر جمله ش دو تا توهین و فحش به آقایونه ...

من تقریبا میتونم حدس بزنم این همه حقد و کینه و عقده‌‌‌ای که از آقایون دارن از چیه و چه دلیلی برای این توهمات دارن ولی نکته خبلی مهمی‌رو خودم کشف کردم، البته بهتره بگم لمس کردم اینکه بعضی از نوشته‌های خودمم به شکل افراط گونه‌‌‌ای داره این مدلی عقده گشایی میکنه، شاید درصد بالاییش واقعیت‌های پیرامونمون باشه ولی بالاخره این حجم زیاد و مداوم بیان صفات زنان نشان دهنده گره‌هایی است که ممکنه خودم داشته باشم و باید روشون کار کنم

بازم خدا رو شکر، اون عقده گشایی متوهمانه به من بابت اشتباهاتم تو بیان افراطی تذکر داد!