همیشه اول ماه رمضون یاد این شعر آخر ماه رمضون میافتم، همونطور که به یه چشم به هم زدنی الان شش روز از اردیبهشتم گذشته به همون سرعت عید فطر هم از راه میرسه و این شعر رو همه خواهند خوند ...
+ پارک‌ها و بوستان‌ها باز شدن، همه مراکز تجاری که کاسبان منصف(!؟) توش کسب میکنن باز شدن، همه پاساژ‌ها باز شدن و...
تو پاساژ علاءالدین کیپ تا کیپ آدم تو هم وول میخوره عین روزای عادی، تو پیاده رو‌های اطرافشم همینطور، مترو صبح‌ها غلغله است، شایدم قلقله است نمیدونم، به قول مهران احمدی تو سالن‌های تیاتر الان دارن ماسک میدوزن (تو مساجد احتمالا این کار و نمیکنن یا انقدری نیست که ارزش یادآوری داشته باشه)، انجمن سینماداران کلی اصرار داره که سینماها و مراکز فرهنگی(!؟) باز بشن، دورهمی‌با بیننده داره ضبط میشه، بالاخره اومدن یه آدمی‌که نمیدونم چقدر ارزش داره تو قاب تلویزیون چقدر ضرورت داره و ...
این همه حقد و کینه و عقده برای مسجد و نماز رو نمیتونم درک کنم، این وسط فقط مساجد باید تعطیل باشن!!!
++ به قول آگهی‌های دیوار، ناظر محترم دیوار این آگهی تکراری نیست لطفا منتشر نمائید!